Zasady nabycia nieruchomości przez osobę głuchą lub niewidomą
W myśl art. 87 § 1 Prawa o notariacie jeżeli osoba biorąca udział w czynnościach jest głucha lub głuchoniema, notariusz ma obowiązek przekonać się, że treść czynności jest jej dokładnie znana i zrozumiała, z tym że notariusz może przywołać do czynności biegłego.
Jeżeli osoba jest niewidoma, głucha, niema lub głuchoniema, notariusz na życzenie takiej osoby powinien przywołać do czynności wskazaną przez nią zaufaną osobę, o czym notariusz powinien uprzedzić osoby zainteresowane.
O czym przeczytasz w tym artykule?
Niemożność złożenia podpisu
O zachowaniu wskazanych wyżej warunków, a także o niemożności złożenia podpisu lub tuszowego odcisku notariusz musi dokonać stosowną wzmiankę w treści sporządzonego dokumentu.
Jeżeli osoba nie umie lub nie może pisać, powinna na dokumencie złożyć tuszowy odcisk palca; obok tego odcisku zaś inna osoba wpisze imię i nazwisko osoby nieumiejącej lub niemogącej pisać, umieszczając swój podpis.
Podstawa prawna
Niedochowanie wskazanych wyżej wymogów może spowodować nieważność czynności umowy kupna lub sprzedaży nieruchomości. Jak podkreślił Sąd Najwyższy w wyroku z 11 września 2013 r., sygn. akt III CSK 5/13 nieważność czynności prawnej objętej aktem notarialnym mogą spowodować tylko takie uchybienia wymaganiom formalnym przewidzianym dla aktu notarialnego w art. 92 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie, które powodują powstanie wątpliwości co do prawdziwości zdarzeń ujętych w akcie notarialnym, treści dokonanie czynności prawnej oraz zapewnienia, że czynność ta jest dokładnie znana i zrozumiała dla osób w niej uczestniczących, a istnieje możliwość zastąpienia nieprawidłowości ustaleniami poczynionymi na podstawie dowodów.
W postanowieniu z dnia 21 stycznia 2011 r., sygn. akt III CSK 67/10 Sąd Najwyższy stwierdził, że w rozumieniu w rozumieniu art. 87 § 1 pkt 3 Prawa notariacie niewidomym jest osoba dotknięta utratą wzroku lub znacznym zaburzeniem widzenia, niezależnie od czasu i przyczyny powstania tego upośledzenia. W uchwale z 19 lipca 2001 r. sygn. akt III CZP 36/01 Sąd Najwyższy orzekł, że nieważny jest testament osoby głuchej lub głuchoniemej, jeżeli w treści sporządzonego przez notariusza dokumentu brak jest wzmianki o dopełnieniu przez niego obowiązku przekonania się, że treść dokonanej czynności jest dokładnie znana i zrozumiała dla osoby sporządzającej testament.
