Piwnicy nie sprzedasz ot tak

Około 15 – 20 tys. zł – tyle przeciętnie kosztuje wykupienie komórki lokatorskiej na rynku pierwotnym. Jaka jest różnica między piwnicą i komórką lokatorską? Ta pierwsza jest najczęściej większa. Piwnice spotykamy na rynku wtórnym. Przeciętnie mają one około 4 – 7 mkw. , natomiast komórki lokatorskie zazwyczaj 2 – 4 metrów. Te ostatnie są jednak nowocześniejsze, z łatwiejszym dostępem (wejście z parkingu podziemnego czy klatki schodowej), lepszym standardem (metalowe drzwi itp.), czystsze, niezawilgocone.

Na rynku pierwotnym dostęp do komórek lokatorskich jest jednak ograniczony. Deweloperzy oszczędzają przestrzeń na takie pomieszczenia. Ich liczba często nie odpowiada liczbie mieszkań, więc na taki „luksus” mogą liczyć tylko ci, którzy odpowiednio szybko się zapiszą i oczywiście zapłacą, ewentualnie szczęśliwcy, którzy komórkę wylosują, czy też posiadacze niektórych mieszkań, do których komórki są przypisane.

Cała reszta musi sobie radzić bez dodatkowego pomieszczenia na przetwory, konfitury, stare meble, rower, czy motocykl. Nic dziwnego, że na rynku utrzymuje się zainteresowanie piwnicami i możliwością obrotu nimi. Z danych WGN wynika, że przeciętne ceny metra kwadratowego takich pomieszczeń wynoszą około 3 – 4 tys. zł.

Piwnicy czy komórki nie można jednak w łatwy sposób sprzedać

Reguluje to ustawa o własności lokali. Mówi ona, że do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem. Przedmiotem obrotu na rynku nieruchomości jest cały lokal, co oznacza, że bez sprzedaży całego mieszkania, niemożliwa jest sprzedaż piwnicy, na tej samej zasadzie, na jakiej nie można sprzedać jednego pokoju w mieszkaniu.

Oczywiście piwnice można wynajmować czy oddać w użytkowanie.

Droga do sprzedaży natomiast co prawda istnieje, ale jest na tyle skomplikowana, że mało kto z niej korzysta. Inna ścieżka postępowania dotyczy prawa własności i wspólnot mieszkaniowych a inna spółdzielczego (własnościowego lub lokatorskiego) prawa do lokalu.

Spółdzielnia mieszkaniowa

Piwnice w spółdzielniach mieszkaniowych nie należą do właścicieli, niezależnie czy dysponują oni lokatorskim prawem do mieszkania, czy własnościowym spółdzielczym. W tym drugim przypadku prawo do lokalu można sprzedać jako całość, w pierwszym w ogóle nie istnieje taka możliwość.

Jeśli dysponujemy spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu, jedyny sposób na „sprzedaż” to zmiana przynależności piwnicy do konkretnego lokalu dokonana przez samą spółdzielnię, np. przy wyodrębnianiu poszczególnych lokali w danym budynku. Spółdzielnia może zadecydować, że dana piwnica należy np. do lokalu nr 8 a nie 9. Ciężko jednak sobie wyobrazić, że podejmie taką decyzję z uwagi chęć sprzedaży piwnicy pana X panu Y.  W praktyce więc takich operacji i transakcji się nie dokonuje.

Wspólnoty

Jeśli dysponujemy mieszkaniem własnościowym (nie spółdzielczym – własnościowym) ewentualna sprzedaż samej piwnicy będzie wymagała od nas przeprowadzenia podziału lokalu na dwa odrębne i ustanowienia piwnicy samodzielnym lokalem. Do tego potrzebna jest – podjęta w formie uchwały – zgoda wspólnoty mieszkaniowej.

Jeśli ją uzyskamy, trzeba będzie również mieć zaświadczenie od starostwa powiatowego o tym, że piwnica stanowi samodzielny lokal niemieszkalny. Po spełnieniu tych warunków będzie możliwe – w formie aktu notarialnego – zawarcie umowy ustanowienia odrębnej własności nowego lokalu w budynku, a tym samym sprzedaż.

SPRAWDŹ MIESZKANIA Z PIWNICĄ W OTODOM