Willa w stylu cottage | furtka do lasu | park

Zapraszamy do zapoznania się z ofertą sprzedaży niercuchomości wyjątkowej, z historią i duszą.

Miejsce kompletne - willa Steinerta z ponad hektarowym prywatnym parkiem i wyjściem wprost do łączącego się z nieruchomością największego parku wiejskiego (ponad 31ha) w województwie łódzkim.

Świetna lokalizacja (około 12 km od centrum Łodzi). Dookoła lasy, łąki i pola gwarantują ciszę, spokój i możliwość obcowania z przyrodą, a przy tym szybki i dogodny dojazd do dużego miasta.

R Y S   H I S T O R Y C Z N Y

Willa podmiejska wzniesiona w latach 1911-1912.

Oryginalnego projektu nie odnaleziono. Z maja 1912 roku pochodzi projekt rozbudowy willi, wykonany w Berlinie, opatrzony pieczątką „Architekt George Johanson Atelier”. Prawdopodobnie ten właśnie architekt wykonał pierwotny projekt willi.

Budynek wzniesiony dla Emila Steinerta, pełniły funkcje mieszkalne do 1945 roku. W latach 1945-2000 mieściła się tutaj szkoła podstawowa. W latach 50-tych XX wieku nastąpiła dobudowa (wydłużenie) willi od strony zachodniej – utrzymana w stylistyce i bryle budynku. Od 2000 roku po likwidacji szkoły obiekt stał pusty. Od 2001 roku własność prywatna, w 2006 roku nowy właściciel rozpoczął prace rewitalizacyjne.

S T Y L I S T Y K A

Willa wzniesiona w stylu angielskich i niemieckich siedzib wiejskich (cottage, landhaus). Malownicza bryła nawiązuje do architektury uzdrowisk, leśniczówek i myśliwskich zameczków.

Główne cechy stylowe: urozmaicone połacie dachów, z licznymi facjatkami i dekoracyjnymi kominami, wysunięte okapy oparte na widocznych, wycinanych dekoracyjnie końcówkach krokwii (rysiach) oraz fachwerk (mur pruski), którego rysunek pokrywa trzy ściany szczytowe willi. We wnętrzach zachowana oryginalna stolarka okienna, płycinowa stolarka drzwiowa, fragmenty dębowej boazerii oraz drzwi wejściowe, wszystkie utrzymane w charakterze secesyjnym.

M A T E R I A Ł Y   I   K O N S T R U K C J A

Willa wzniesiona z cegły pełnej ceramicznej na zaprawie wapienno-cementowej. Mury zewnętrzne parteru grubości dwóch cegieł, wewnętrzne półtora, na piętrze odpowiednio: półtora i i jednej cegły. Podłogi parteru na legarach dębowych, strop piwnicy ceramiczny Kleina, na belkach stalowych. Tynki zewnętrzne cementowo-wapienne. Więźba dachowa drewniana (wymieniona – pełna rekonstrukcja starej), jętkowo-płatwiowa, z jętkami i płatwiami opartymi na ścianach działowych. Krokwie pokryte pełnym deskowaniem i papą. Zrekonstruowane w pełni pokrycie dachu dachówką karpiówką ceramiczną żłobkowaną w koronkę.

Połacie dachu dwuspadowe, o kącie nachylenia 45 stopni. Na połaciach dachowych sześć dużych facjatek i jedna mała (korytarz poddasza). Ściany szczytowe piętra (poddasza) murowane z cegły, z konstrukcją fachwerkową (mur pruski), wpuszczoną na głębokość jednej cegły w mur. Wydatne okapy wsparte na wysuniętych, ozdobnie wyciętych końcówkach krokwi. W okapach szczytowych krokwie wsparte na dekoracyjnie wyciętych, wysuniętych płatwiach. Widoczne deski okapowe równej szerokości z frezowanymi dekoracyjnie krawędziami.

R Z U T

Willa założona na planie wydłużonego prostokąta ustawionego dłuższą osią w kierunku wschód-zachód. Podjazd od strony elewacji północnej, elewacja południowa skierowana na park. Układ parteru i piętra willi trójtraktowy, z pomieszczeniami mieszkalnymi ulokowanymi w traktach północnym i południowym. Pomiędzy nimi trakt pośredni (korytarz). Skrajne pomieszczenia od strony zachodniej dobudowane w latach 50-tych wpisane w rzut i stylistykę obiektu.

B R Y Ł A

Bryła parteru zwarta, składająca się z dwóch części, zestawionych ze sobą w kształcie litery „T” (trzy szczyty). O rozczłonkowanym malowniczo dachu (piętro i poddasze). Szczyty północny i południowy tworzą płytkie ryzality. Połacie dachu dwuspadowe, wszystkie o kącie nachylenia 45 stopni. Malownicze, wysokie kominy nakryte dwuspadowymi daszkami z dachówki.

E L E W A C J A

Wszystkie elewacje parteru na wyodrębnionym cokole, zwieńczonym od góry profilem ceglanym (sima), otwory okienne i drzwiowe obwiedzione profilowanymi, ciągnionymi opaskami. Poza tym tynki gładkie z pierwotną warstwą w kolorze kremowo-beżowym, zachowaną szczątkowo pod warstwami przemalowań.

W N Ę T R Z A

Stare tynki zostały usunięte, podłogi również  (częściowo zachowane).

P A R K

Dawne założenie parkowe o charakterze krajobrazowym, pochodzące z XVIII wieku, powiązane z kompleksem leśnym Okołowice, jak można wnioskować ze źródeł miało zróżnicowane zagospodarowanie. Przy budynkach istniały ogrody ozdobne, ogrody warzywne, sady owocowe, łąki i pastwiska oraz pola uprawne. Dziś140 - letnie drzewostany Lasów Państwowych przenikają się tutaj ze zdziczałym obecnie największym w województwie łódzkim parkiem wiejskim powstałym ponad 100 lat temu, tworząc jednolitą całość.

W parku przy willi założonym w 1912 roku zachowało się kilkadziesiąt wartościowych drzew m.in. tulipanowiec, platan, dęby, w tym dwa odmiany piramidalnej, buki, jodła kaukaska, choina kanadyjska oraz rzadkie odmiany lip. Powierzchnia działki, której znaczną część stanowi park wynosi 1,0282 ha.

I N S T A L A C J E

Sieć wodociągowa i elektryczna. Brak kanalizacji - możliwość wybudowania przydomowej biooczyszczalni lub szamba.

L O K A L I Z A C J A

Willa zlokalizowana jest na terenie własnego, założonego przez Emila Steinerta w 1912 roku parku. Przylega do starego, podworskiego założenia parkowego z przełomu XVIII/XIX wieku.

W najbliższym otoczeniu znajdują się dawny dwór i zabudowania pofolwarczne.

Do centrum Łodzi możemy dojechać w około 20 minut.

W sąsiedztwie znajduje się także hurtownia spożywcza, która nie emituje żadnych nieprzyjemnych zapachów czy hałasów.

Historia rodziny Steinertów:

W 1911 roku właścicielami dużego majątku w Porszewicach, będącego wcześniej własnością m.in. Lisów, Kossakowskich, Okołowiczów, Siwczyńskich i Gehligów, stali się bracia Emil, Karol i Ryszard Steinertowie, członkowie znanej rodziny łódzkich fabrykantów.

Protoplastą rodu Steinertów na ziemi łódzkiej był pochodzący z Chemnitz Karol Gottlob Steinert (1780-1849), który przybył do Łodzi w 1829 roku. Założył tu wówczas niewielką manufakturę farbiarską, a następnie pracował jako drukarz w fabryce Ludwika Geyera. Jego syn Karol Gottlieb Steinert (1808-65) początkowo uczył się w Tomaszowie, później również pracował u Geyera jako czeladnik drukarski.

W 1834 roku Steinertowie założyli już własną firmę, a w 1839 roku powstał murowany, parterowy dom tkacza i zabudowania fabryczne. Z czasem firma Steinertów stała się jedną z największych drukarni tkanin w Królestwie Polskim.

Po śmierci Karola Steinerta jego syn Adolf Steinert przejął interesy rodzinne i wkrótce, przy ul. Piotrkowskiej wzniósł neorenesansową, piętrową rezydencję. W początkach XX wieku przedsiębiorstwo przejęli jego synowie - Emil, Karol, Robert i Ryszard. Dwaj pierwsi pomiędzy starym już domem tkacza i nowszą rezydencją, wznieśli niezwykle okazały pałac w stylu manieryzmu północnego.

Emil Steinert był z wykształcenia dendrologiem. To za jego sprawą w Porszewicach powstał ogromny park o powierzchni 31 hektarów, do dziś pozostający największym parkiem wiejskim w województwie łódzkim. Na terenie oraz na obrzeżach parku powstał murowany dworek konstrukcji szachulcowej oraz kilka drewnianych i murowanych willi letniskowych.

W momencie powstania parku w Porszewicach istniała już parterowa drewniana willa, wzniesiona przez poprzednich właścicieli majątku -  Gehligów około 1894 roku. Willę tą rozbudowano w 1934 roku dodając piętro i nadając jej charakter letniskowy. Nie wykluczone, że willa ta powstała na fundamentach starego, XVIII-wiecznego dworu wzniesionego przez któregoś z poprzednich właścicieli Porszewic. Już po II wojnie światowej nadano jej nazwę "Lipy".

W latach 1911-12 w pobliżu willi stanął murowany dworek Steinertów. Budowla ze stromym dachem z facjatkami, częściowo z charakterystycznym murem szachulcowym poddasza nawiązywała do ówczesnej architektury uzdrowiskowej i leśnej, a także do budowanych wówczas zameczków myśliwskich.

W 1926 roku właścicielem "majątku leśnego Porszewice" był Ryszard Steinert. Powierzchnia kompleksu wynosiła 167,96 ha. W tym samym roku jako właścicieli ziemskich w Porszewicach i Okołowicach wymieniono Ryszarda i Karola Steinertów.

W 1938 roku murowaną willę "Zgoda" zakupił Adolf Kindermann. Swoje miejsce (w nieznanym czasie) znalazła tu również drewniana leśniczówka, której ruiny odnaleźć można dziś w sąsiedztwie willi "Orlęta". Istniała już na pewno w latach 30 XX wieku.

A T U T Y

• willa z podziałem na strefy, bardzo wygodny i przemyślany do aranżacji układ,
• nieruchomość z duszą oraz bogatą historią,
• duży potencjał - metraż jest odpowiedni zarówno do zamieszkania dla rodziny jak również do wykorzystania komercyjnego,
•  idealna lokalizacja – wieś z dogodnym dojazdem do Łodzi,
• piękny prak krajobrazowy z rzadkimi okazami drzew oraz z bezpośrednim wyjściem do lasu,

—SERDECZNIE ZAPRASZAMY NA PREZENTACJĘ—

—Gwarantujemy pełne bezpieczeństwo transakcji—

—Zapewniamy kompleksową obsługę kredytową—

 

Współpracujemy z:

-Kancelarią Adwokacką
-Kancelariami notarialnymi, które dla naszych Klientów udzielają zniżek

-Doświadczonym biurem doradztwa kredytowego (usługa dla naszych klientów jest bezpłatna)

-Geodetami

-Rzeczoznawcą

 

—Heller Nieruchomości—tu, gdzie liczy się jakość—